İ’tisâm

“Bir şeye sarılıp sıkı sıkı tutma. Dînin emir ve hükümlerine dört elle sarılıp yasak ve günahlardan kaçınma.”¹⁾

“Kim Allah’a gönülden sımsıkı bağlanırsa muhakkak ki o doğru yola konulmuştur.” (Âl-İ İmrân, 3/101.)

“Haslar üstü hasların firarı ise, sıfâttan Zât’a ve Hak’tan yine Hakk’adır ki, her zaman أَعُوذُ بِكَ مِنْكَ ‘Senden yine Sana sığınırım.’ der, heybet ve mehâbet soluklarlar. Bu firarların hemen hepsi de gidip bir iltica, bir himaye ve bir i’tisâmla noktalanır. Firar, firar edenin ruh derinliği ile mebsûten mütenasip (doğru orantılı) olduğu gibi, netice itibarıyla varılan nokta da farklı farklıdır.”²⁾

“… sonsuz ruhanî zevkleri ‘ilelebed’ duymak isteyenler, her zaman fevkalâde bir titizlikle, Allah’ın istemediklerinden istediklerine, yasaklarından emrettiklerine, sevmediklerinden sevip razı olduklarına hicretler gerçekleştirir, firarlar yaşar ve her şeyi O’na bağlamada karar kılarlar ki, hakikî i’tisam da işte budur.”³⁾

Firar