“
Sahabe-i kiramı takip eden kuşağa ‘
tabiûn’ denir. Bu kuşağa
tabiûn (izleyenler, tabi olanlar) denmesinin sebebi, hem
Ashab-ı Kiram’dan hemen sonra gelmiş olmaları hem de
Sahabe’yi büyük bir titizlik, ciddiyet ve itina ile takip etmeleridir. Bu dönemin büyükleri, İslâm’ı en doğru şekilde anlayıp yaşamış olan Peygamber Dostları tarafından yetiştirilmişlerdi.
Sahabe devrinde rastlanmayan pek çok fikrî cereyana ilk defa onlar muhatap olmuş; bu akımlarla mücadele ederek,
Sahabe’den devraldıkları sahih İslam anlayışının zedelenmemesi ve gelecek nesillere doğru aktarılması konusunda mühim hizmetlerde bulunmuşlardı.”
2)